Opuszczony park rozrywki

Popatrzył w jego oczy.
- Kuroko. Jadę. Jedziesz ze mną ?

Także spojrzał w jego oczy, ale po chwili spuścił wzrok.
-A... A na ile za-zamierzasz tam pojechać?

- Nie wiem . - Mruknął spuszczając wzrok. - ...może na zawsze . - dodał ciszej .

-Ż-że co?! O niee, na to się nie z-zgadzam. -mruknął- K-kagami, zimno mi, chodźmy już. -poprosił, patrząc się na niego maślanymi oczkami.

Westchnął, wstał i podniósł Kuroko za ręce .
- Dobra... chodźmy .

Gdy wstał, otrzepał spodnie (które i tak są brudne xD) i rozejrzał się, szukając wzrokiem Tetsu #2. Widząc, że pies jest tuż koło nich, uśmiechnął się lekko. Złapał dłoń Kagamiego, po czym pociągnął go w stronę wyjścia.

Szedł, aż doszedł. Gdy doszedł, stanął i cieszył się, że doszedł. Ambitne, wiem.
- To przywraca wspomnienia. - przeciągnął się.

-hm~? jakie wspienienia? -rozglądał się dookoła zaciekawiony tym gdzie się znaleźli.

- Przyszedłem tu po... tamtym . Tutaj się sprzeczałem z Kuroko, że nie wrócę już do akademika, tylko wyjadę do Ameryki na zawsze. Sądziłem, że.. - mówił ciszej - po tamtym wszyscy będą mieli do mnie dużym dystans czy coś .

-Jesteś naprawdę głupi~ -westchnął z pobłażliwym uśmiechem na ustach.
-Pomyliłeś się i to bardzo. eh~ chyba przesadziłem wtedy z ty prowokowaniem cię...-mruknął pod nosem odruchowo przykładając rękę do miejsca gdzie jeszcze do niedawna była rana, ale teraz była tylko zwykłą blizną.

Odwrócił się i przytulił chłopaka .
- No, jestem głupi .

Zaśmiał się nieznacznie i wtulił się w niego z pomrukiem zadowolenia.

- Nie mogę teraz tego pojąć jak mogłem Cię zostawić...

-Musiałeś wyjechać i tyle...nie przejmuj się tym co było, skup się na tym co jest~-wymruczał całując go w policzek, po czym odsunął się szczerząc do niego.

- Czego się cieszysz ? - zaśmiał się i podszedł do jednej z maszyn, a po chwili się na nią wspiął i usiadł.

-Bez powodu~-zaśmiał się pod nosem i usiadł na brzegu jakiejś starej karuzeli.
-Ne~ Kagami? Kim my tak właściwie jesteśmy dla siebie~?-spytał po dłuższym myśleniu.

Wzdrygnął się.
- Kim ? Zakładając, gdybym kogoś zabił, pomógłbyś mi zakopać ciało ?

-A co masz kogoś na celowniku?-mruknął nad wyraz chętnie z typowym dla niego, wyszczerzem na ryju.

Uśmiechnął się i spojrzał w niebo.
- Nie.... przykładowa sytuacja .

-he~ No pewnie i bym pomógł~-powiedział niby zawiedziony.

- Kochasz mnie, prawda ?

-Tak...-bąknął ledwie nie dosłyszalnie.

Zszedł i podszedł do chłopaka patrząc mu w oczy.
- jesteś duużo więcej niż przyjacielem . Nawet szczerze mówiąc - podrapał się w głowę - nie potrafię wyrazić słowami jak ważny dla mnie jesteś.

-heh~ nawet nie wyobrażasz sobie jak beznadziejnie cię kocham~-wyszczerzył się i stał mierzwiąc chłopakowi włosy.
Oh~ jakaś pieprzona drama, czy co? Hahah~ Nic tylko rzygać tęczą~-W głowie Kaoru zabrzmiał tradycyjnie wredny głosik, aż się wzdrygnął, a na jego twarzy pojawił się nienaznaczany grymas.