Sala 'Lustrzanka'

- Kto powiedział, że to mój pierwszy raz? - Powiedział z uśmiechem, robiąc parę obrotów i takich rzeczy. Podczas ostatniego obrotu, połączonego ze skokiem, poślizgnął się i spadł na podłogę.

- O, ilu rzeczy ja jeszcze o Tobie nie wiem? - spytała, obserwując go, a potem zaczęła się śmiać, kiedy walnął na ziemię.
- Żyjesz, kochanie? - kucnęła przy nim, powstrzymując śmiech.

Syknął pod nosem, masując obolały kark i głowę. Niefortunnie spadł właśnie na łeb i spojrzał na dziewczynę. Aż tak śmiesznie wyglądał? Westchnął.
- Dużo rzeczy nie wiesz. Nie żyję. - Mruknął, osuwając się na podłogę.

- Słucham? Chyba powinnam się obrazić... - mruknęła, siadając na parkiecie.
- Panie umarlaku, nekrofilem to ja nie jestem -tyknęła go w żebra.

- Czemu niby? - Mruknął, wzdrygając się, gdy poczuł tyknięcie w żebra.
- To będziesz musiała zostać. Ginę. - Powiedział, udając że traci oddech.

- Pfy, dobrze wiem, że żyjesz - mruknęła i zawisła nad nim, po czym zaczęła go łaskotać.
- A temu się obrażę, bo naprawdę dużo rzeczy o Tobie nie wiem...

- Nie żyję, cichaj. - Mruknął przez zwarte usta, wstrzymując oddech, co mu wychodziło bardzo dobrze. Ciekaw był, czy dziewczyna znowu się nabierze. Wytrzeszczył do tego oczy.

- Żyjesz, oć tu - zaczęła nim potrząsać i łaskotać go, żeby nie udawał.
- Bo wezmę nóż i się potne.

Zaczął się miotać, jakby go szatan opętał. I to też miał zamiar w tej chwili odegrać. Spojrzał obłąkanym wzrokiem na dziewczynę, uśmiechając się jak psychopata.

- Cz-czo Ty robisz? - spytała, cofając się od niego, lekko przerażona jego spojrzeniem i postępowaniem. Nie poznawała go na ten moment.

Nie wytrzymał. Po prostu nie wytrzymał. Wybuchł śmiechem, tarzając się po mokrej podłodze. Nie mógł się opanować.

- Ty chamie! - prychnęła i odwróciła się do niego plecami.

- Nie jestem chamem. - Mruknął, próbując się jakoś uspokoić, jednak mu to nie wychodziło. Podpełzł do ściany i położył głowę na ławce, patrząc na dziewczynę.

- Jesteś - mruknęła, skulając się w kłębek i zaczęła się bujać w pozycji embrionalnej.

Westchnął, podpełzając do niej od tyłu i obejmując ją, przy tym mocząc jej koszulę.
- Jesztem chamem, prosztakiem i świnią.

- Nie mów tak - mruknęła, nie zmieniając swojej pozycji.

- Przed chwilą tak ty powiedziałaś, oprócz tego prostaka i świni. - Mruknął, przytulając ją od tyłu.

- No to tak nie mów... - mruknęła raz jeszcze, rysując coś na jego ręce.

- A ty możesz tak mówić? - Powiedział, patrząc na ruchy jej palców.

- N-no... bo mnie straszysz... - mruknęła, dalej coś tam rysując.
- Chodźmy do kuchni.

- Zaraz, mamy czas. - Mruknął, łapiąc ją za podbródek i przekręcając w swoją stronę. Pocałował ją w usta.

Zarumieniła się delikatnie.
- Jesteś cały mokry - szepnęła. I wcale nie chodziło o... jakieś dziwne rzeczy, tylko, że miał mokrą koszulkę.

- Wiem, ale to mi nie przeszkadza. A jakbyśmy wyszli z liceum, to bym się zaziębił, więc lepiej siedzieć tutaj. - Uśmiechnął się, dalej ją całując.

Przymknęła oczy, a serce jej przyspieszyło o kilkanaście bić na sekunde.
- O tej porze na pewno nie dałabym Ci wyjść na zewnątrz - mruknęła.

- To w takim razie co robimy? Przesypiamy noc tutaj? - Zapytał pomiędzy pocałunkami, palcami jeżdżąc po jej mokrych plecach.