Małe boisko do koszykówki

- Ja jestem za~ - odparł i zerknął na Yukine.
- A ty? Dołączysz sie do nas? - zapytał, unosząc przy tym brew w górę.

Blondyn przy drobnej pomocy rąk wstał z podłogi, i strzepnął bród ze spodni. Wyszczerzył się szeroko w stronę dwójki znajomych i odparł.
-Wyzwanie akceptuje!
Zrobił to pod wpływem chwilowego impulsu adrenaliny, choć wiedział że nie potrafi kompletnie rzucać.

- Chyba, że wolicie we dwójkę przeciw mnie - zaproponował, bo był na trochę wyzszym poziomie niż tamta dwójka, a nie chciał też mieć za łatwo.

Zaśmiała się. -Nie boisz się przegranej senpai?- pobiegła po piłkę.- Jak tak to mamy zapewnioną darmową pizze ne? Yukine?- Uśmiechnęła się.

-No nie wiem...
Odparł mając na myśli oczywiście swoje możliwości, w żadnym razie nie miało to zabrzmieć chamsko/obrażająco w stosunku to Arukato.

weszła na boisko bezgłośnie i zatrzymując się pod koszem, trzymając piłkę przyglądała się osobom po drugiej stronie boiska. jednak wkrótce ich zignorowała i powoli zaczęła kozłować piłkę, na różne sposoby.

weszła na boisko bezgłośnie i zatrzymując się pod koszem, trzymając piłkę przyglądała się osobom po drugiej stronie boiska. jednak wkrótce ich zignorowała i powoli zaczęła kozłować piłkę, na różne sposoby.

- Mi to obojętne - odparł, mocno rozciągając swoje ręce i strzelając palcami.
- Więc zdecydujcie - poprosił jeszcze.

-Mi to jedno, już się pogodziłem z porażką.
Odparł głaszcząc się z tyłu głowy.

Zastanawiała się jakby ich podzielić i wtedy zauważyła czarnowłosą dziewczynę na drugiej stronie boiska.
-HEJ! NIE CHCIAŁABYŚ MOŻE Z NAMI ZAGRAĆ?- krzyknęła do dziewczyny aby ją usłyszała.
-Ym jak się zgodzi to będzie nam łatwiej się podzielić ne?- zwróciła się do przyjaciół.

Podniosła wzrok i zimnym, bez uczuć spojrzeniem czarnych oczu przebiła grupkę po drugiej stronie ustalając kto ją zawołał. Nieprzestając kozłować przeszła kawałek, a potem od tak wrzuciła piłkę prosto do kosza.
-Grać z wami?- powiedział z ironią idąc po piłkę leżącą pod koszem- po co?- spytała przebijając ich wzrokiem.

Nagle w sali rozległ się dźwięk dzwoniącego telefonu. Yukine czym prędzej wyciągnął go ze swojej kieszeni, i odebrał. Po krótkiej rozmowie z lekkim zażaleniem na twarzy odparł optymistycznie.
-Niestety, obowiązki wzywają, ale chętnie pogram z wami jutro!
I machnący tylko ręką na pożegnanie szybkim krokiem wyszedł z sali.

-Hee?? Yukine chyba nie mówisz poważnie... no ale jak jutro dasz rade to jutro też pogram w końcu im częściej tym lepiej ne?-
Czując na sobie wzrok Rashtu, który był straszny, przestraszyła się i schowała za plecami Kise udając, że jej nie ma.
-Ona mnie nie zabije co nie?- wyszeptała do Kise obserwując zza jego pleców Rashtu, która samotnie bawiła się piłką.

Pomachał wychodzącemu i zerknął na Rashtu, unosząc jedną brew w górę i niewiele robiąc sobie z jej groźnego wzroku.
- Nie, raczej przeżyjesz w jednym kawałku - odparł spokojnie.

Prawdę mówiąc to Syriusz wcale nie miał pojęcia co gdzie się znajduje. Postanowił więc na własną rękę odszukać konkretne pomieszczenia. No i tak tuptając sobie to tu to tam trafił na małe boisko do kosza. A tu, jak się okazało ktoś był. Wszedł więc powoli do środka.

-Hehe...nie żebym się bała...tak tylko.- rozglądała się po pomieszczeniu i wzięła piłkę i delikatnie ją podrzucała chcąc już zagrać. -W końcu nie każdy odważyłby się na taki pojedynek ne? Ale czego się nie robi dla darmowej pizzy.- Zaśmiała się. -.Zwłaszcza, że moja jedyna nadzieja odeszła hyhy mówię tu o Yukine rzecz jasna- Wtedy zobaczyła nową osobowość, która przybyła, pomachała jej i się uśmiechnęła mówią swoje głośne -Heej!! - Czasami zerkała na Rashtu, która dla niej wyglądała bardzo strasznie, co najmniej jak jakiś morderca czy coś...

- Oj tam, i tak ja będę miał tą darmową pizzę - zachichotał, a następnie zerknął na wchodzącego. Machnął do niego ręką.
- Yo~ Chcesz grać z nami? - zapytał niemal od razu. Im więcej osób, tym lepiej.

-Dzień dobry.
Rzucił krótko, z obojętnością. Zerknął na nich i ostatecznie stwierdził, że mógłby zagrać, więc w odpowiedzi skinął twierdząco głową. Podszedł powoli do nich.

-Kise senpai nie bądź zbyt pewny siebie w końcu wszystko się może wydarzyć!- uśmiechnęła się złowieszczo. Odwróciła się do nieznajomego. -O! A więc zagrasz! Świetnie będziesz miał ten zaszczyt grania ze mną! - Wzrokiem ponownie wróciła do blondyna ze swoim "złowieszczym uśmiechem" - Możesz zacząć się obawiać o swoją wygraną. -

- Zobaczymy na ile was stać~ - zachichotał, rzucając im piłkę.
- Możecie zaczynać, jeśli chcecie - dodał jeszcze, mrużąc delikatnie swoje oczy. Nie był zbyt pewny siebie, a w dodatku nie miał nic przeciwko przegranej.
- Do ilu gramy?

Chłopak złapał piłkę. Wykonał kilka kozłów i oddał rzut. Wpadł czysto.
-Proponuję, aby każdy z każdym zagrał jeden na jednego. I zacznijcie między sobą.
Rzucił spokojnie. On musiał się jeszcze porozciągać. Podszedł po piłkę, którą im rzucił, a sam stanął gdzieś z boku i zaczął się rozgrzewać.

-Hm możesz potem dojść do tego komu gorzej idzie bo wtedy lepiej będzie ustalić kto kupuje pizze!- Dlatego też zagrajmy na śniadanie do 6 koszy Potem jak nasz kolega dojdzie możemy mierzyć wyżej! - Podeszła do nieznajomego i wyciągnęła ku niemu rękę. -Swoją drogą, nazywam się Arukato!- Uśmiechnęła się i zaraz szybko dodała. - Ale możesz mi mówić po prostu "Aru"-

- Ja jestem za~ - odparł, a nastęnie złapał za piłkę.
- Chodź Aru, gramy we dwójkę - rzucił do niej, powoli kozłując i czekając, aż dziewczyna się ustawi.

Złapała piłkę i skinęła głową z uśmiechem. Ustawiła się. -Powodzenia, Kise senpai! - zaśmiała się i spokojnie bez żadnych sztuczek zaczęła grę kozłując w stronę kosza.

On sobie w spokoju ćwiczył, rozciągał się i rozgrzewał.