Sala numer 4- biologicznochemiczna

Pożegnała uczniów i sama wyszła z sali.

Przyszła do klasy szybciej niż powinna z prostego powodu - ona sama nie chciała się spóźnić na swoją lekcję. W oczekiwaniu na uczniów usiadła się przy biurku, zaczynając przeglądać coś na laptopie. Miała nadzieje że ktoś przyjdzie.

Wszedł do klasy, trochę przed czasem i rozejrzał się po pomieszczeniu. Do nauczycielki skinął głową witając się, po czym powędrował do ostatniego rzędu i rozsiadł się w ławce przy oknie.

Wszedł do klasy, akurat zaraz po sesji, więc miał na ramieniu torbę wypchaną różnymi rzeczami, a sam był wręcz padnięty. Mimo to skinął głową.
- Dzieeeń dobry~ - przywitał się i usiadł gdzieś przy oknie.

Wlazł zdezorientowany do sali szczerząc ryja najpiękniej jak umiał, co oczywiście dawało odwrotny skutek. Psorka już siedziała za biurkiem.
-Niech będzie pochwalonyy...a nie, sorry. Dzień Dobry. -Strzelił facepalma zabity własną głupotą i usiadł na ławce. Objął wzrokiem nauczycielkę, uśmiechając się na swój sposób. Zaczyna się zabawa.

Wszedł do sali i zerknął na kobietę, siedzącą za biurkiem, która jak sądził, była nauczycielką.
- Dzień dobry. - rzucił do niej na przywitanie, a potem skierował wzrok na chłopaków.
- Cześć. - przywitał się z nimi i zajął miejsce w ławce gdzieś bardziej z tyłu.

Seraph wleciał do klasy chwilę po dzwonku. Ku jego zdziwieniu nauczycielka już była w środku.
-Dzień dobryyyy.
Powiedział z szyderczym uśmiechem i usiadł gdzieś z tyłu.

Yay. Ktoś przyszedł! Z cieniem uśmiechu na ustach wstała.
- Dzień dobry wam. - odparła. - Więc, em, nazywam się Harrison Madsen. Tak na początek też się przedstawcie, żebym mogła was lepiej zapamiętać.

//będę mulić.

-Aaa ja to Ayato całuję rączki i kolanka. - Wymamrotał, przyćpanymi oczami ogarniając lud, który się zgromadził i machając na powitanie. Jako pilny i wzorowy uczeń zapytał:
-A żaby to będziemy kroić?

Najpierw rozejrzał się po samym męskim gronie uczniów, aż w końcu zatrzymał wzrok na nauczycielce. Podparł głowę na dłoni, na moment się zamyślając, aż w końcu słysząc jej słowa, wyprostował się, opierając plecami o oparcie krzesła.
- Kyoji Kusatsu. - przedstawił się.

Uśmiechnął się do reszty młodzieży, a następnie zerknął na nauczycielkę. Co tutaj, sami młodzi w tej szkole, czy jak~?
- Kise Ryota - rzucił.

Zapamiętał imię nauczycielki jak i reszty uczniów. W końcu niewielu z nich znał. Swoje imię napisał na kartce i postawił na ławce, tak aby było widoczne.

W miarę wszystkich zapamiętała i powtórzyła sobie w myślach imiona. Okej, jak na razie jest łatwo.
- Okej. Więc na początek. Czym jest biologia?

On się nie przedstawił. Siedział sobie cicho i zaczął się bujać na krześle.

Pierwsze minuty lekcji a już nudy, jak tak można katować uczniów. Ayato niezbyt zainteresowany pytaniem nauczycielki wyciągnął jakąś zmiętą kartkę, albo raczej to co po niej zostało, pisząc parę słów. Skierował strzępek z napisem " Zostań moja żabą '' ku Kise. Z wymalowanym na mordzie kolorową farbą zacieszu uśmieszkiem, splótł ręce w illuminacki trójkąt.

Zerknął po ludziach, ale chyba nikt najwidoczniej nie miał zamiaru odpowiedzieć. Westchnął cicho.
- Biologia to nauka, która zajmuje się badaniem życia i organizmów żywych. - odparł to, co sobie przypomniał.

- Dobrze, Kyoji. - odparła, po usłyszeniu odpowiedzi. Następnie wyciągnęła spod biurka pudełko.
- Coż, skoro Ayato zapytał, a teraz zbytnio zainteresowany lekcją nie jest, będziecie kroić przez niego żabki~.

- Biologia to krojenie żab! - postanowił kontynuować wcześniejsze słowa Ayato, a gdy dostał od niego liścik, wyszczerzył się do niego szeroko. Zaczął wydawać z siebie odgłosy niczym rasowa żaba.

Słysząc odgłosy jakie wydawał z siebie Kise, aż parsknął cichym śmiechem rozbawiony, ale chwilę później jego wzrok padł na nauczycielkę.
- Wszyscy? - westchnął ciężko, a potem zerknął kątem oka jeszcze na Ayato.
- Pani profesor, a możemy pokroić Ayato~? - spytał kobietę, uśmiechając się wrednie pod nosem.

-No fantastycznie. Nie ma to jak pokroić ropuchę.
Prychnął. To nic ciekawego. Lepiej pokroić kota, psa czy coś.

- Wszyscy. - odparła w stronę blondyna. Na jego następne słowa, zaśmiała się pod nosem. - Gdybym tylko mogła wam takie coś zafać.
Marudzenie Seraphina zignorowała.

Wygrzebał z piórnika w jednorożce cyrkiel i przesiadł się do Kise, dźgając go w ramię. Na słowa nauczycielki tylko morderczo spojrzał na blondynkę, ruszając brwiami.
-Umrzesz dzisiaj. - Wymówił, chichocząc jak opętany.
-Eksterminacja żab, jedziemy do Żabłszwic. - Skwitował, martwiąc się, że powoli traci resztki rozumu. Najwyraźniej mózg został w domu, cholera było wziąć zapasowy.

Pisnął, kiedy dostal cyrklem. Następnie położył łeb na ławce i zaczął wydawać z siebie odgłosy krojonej żaby. Chociaż w życiu nie słyszał takich dźwięków... Ale to się pominie! Ważne, ze mu to jakoś wychodziło. Niezbyt dobrze, ale zawsze coś.

- Ależ pani może. Nikt z nas nie wyda pani, coś się wymyśli~ - uśmiechnął się i spojrzał na Ayato.
- Nie podskakuj mały. - wytknął mu wrednie język i zaśmiał się. Spojrzał na Kise i zamrugał parokrotnie.
- Ej blondyna, może do zoo chcesz jechać i rechotać? - zażartował i podparł głowę na dłoni. Liczył, że Kise wyczuje żart w jego słowach.

- Znasz miejsca gdzie można ukryć pokrojone ciało, że tak mówisz? - zaśmiala się.
Rozdała wszystkim żaby. Znaczy, wszystkim prócz Ayato. Jemu dała specjalną, gnijącą już żabę, mając przy tym wymalowany na twarzy szeroki uśmiech. Powiedziała coś w rodzaju "smacznego", po czym dała reszte rzeczy czyli skalpele, nożyki, rękawiczki i inne duperele.