Pokój numer 145; Daiki Aomine

- Cieszę się, że ci się podobało. Naprawdę chciałem, żebyś w te urodziny dostał wszystko, co tylko by cię ucieszyło - zachichotał cicho i przysunął się do niego, szybko cmokając go w usta.
- Kocham cię, a teraz wybacz... ale dobranoc. Wymęczyleś mnie - nadął się lekko, ale mimo wszystko wtulił w niego i przymknął oczy. Po chwili już spał.

- I dostałem- odpowiedział z uśmiechem. - Też cię bardzo kocham... i dobranoc - dodał, już ciszej. Przyciągnął go jeszcze bliżej siebie z zamiarem zaśnięcia. Jemu jednak udało się to dużo później.

Kiedy rano się obudził, był w wyjątkowo dobrym humorze. Zerknął na śpiącego Aomine i uśmiechnął się szeroko, zaczynając powoli głaskać go po włosach.
- Uhm, Aominecchi~? Wstawaj - wymruczał i delikatnie dźgnął go w policzek.

- Hee? - wymamrotał, pacając Kise po łapie, żeby przestał go dźgać, bo to było dość upierdliwe z samego rana.
W końcu jednak otworzył oczy, chociaż kosztowało go to wiele wysiłku. Jakoś tak się nie wyspał.
- Coś się stało? - zapytał po chwili.

- Oczywiście, że się stało! - prychnął, ale już po chwili na jego ustach zagościł uroczy, szeroki uśmiech. Szybko cmoknął chłopaka w usta.
- Brakowało mi twojego towarzystwa, to się stało. - dodał jeszcze, nieco rozbawiony sytuacją.

- I dlatego mnie budzisz? - jęknął i przesunął dłonią po twarzy, wręcz zrozpaczony, bo został pozbawiony snu dlatego, że Kise się nudziło. Jak tak w ogóle można? To powinno być karalne...
- Powinienem się za to obrazić albo dać ci karę w postaci mocnego klapsa w tyłek - dodał po chwili.

- Aominecchi, no wiesz?! Twój chłopak czeka na ciebie stęskniony, a ty go chcesz karać? - spytał oburzony i delikatnie się nadął. Skrzyżował ręce na piersi.
- Bo cię kopnę! I to w krocze, o - parsknął, w sumie rozbawiony.

- To miałeś czas, żeby się stęsknić przez zapewne minutę od twojego przebudzenia? - mruknął, unosząc brew w górę. - Jak mnie kopniesz w krocze, to znokautuję cię penisem... jak już przestanie boleć od kopniaka - odpowiedział po chwili i pokazał mu język.

- Dwie - prychnął, a następnie owinął się kołdrą spoglądając na niego spod lekko przymrużonych powiek. Następnie zachichotał i się uśmiechnął.
- Wczoraj mnie już znokautowałeś... Wystarczy!

- Dwie to przecież tak dużo czasu...! - rzucił, oczywiście z wyczuwalnym sarkazmem. I w sumie zdziwił się, że Kise owinął sie w kołdrę. Jemu było gorąco leżeć nago, a co dopiero w takim kokonie.
- To teraz mogę cię znokautować od innej strony... przynajmniej nie będziesz tyle gadał - dodał, nieco wrednie, ale i z rozbawieniem.

- Phh, jasne! Po zakończonym nokaucie i tak powróciłbym do gadania... Sorry kocie, ale mnie od tego nie powstrzymasz, chyba że postanowisz mi jakoś uszkodzić gardło - uśmiechnął się do niego dość głupawo. Szybko zrobiło mu się gorąco, więc zrzucił kołdrę na podłogę.

- Właśnie chyba musiałbym cię zmusić do ciągłego trzymania mojego penisa w ustach, skoro tak. Ale to na dłuższą metę byłoby i dla mnie męczące, dlatego też... chyba po prostu cię zaknebluję i zwiążę. - Wyszczerzył zęby w uśmiechu. Zawsze to jakiś plan.

- Ej, ej! Nie zapędzaj się, bo postanowię się obrazić i sobie od ciebie pójdę - wytknął mu rozbawiony język, a następnie mocno się przeciągnął.
- Chcesz dzisiaj gdzieś iść, czy leniuchować? - zapytał po chwili.

- Nie pójdziesz, bo jak będziesz chciał pójść, to przywiążę cię do łóżka za ręce - odpowiedział po prostu, szczerząc zęby w uśmiechu.
Słysząc zaś jego pytanie, postanowił chwilę się zastanowić.
- Hmm, w sumie nie wiem. Nie mam zbyt ochoty się ruszać, ale z drugiej strony można by było gdzieś pójść... tylko że nie mam pojęcia, gdzie - rzucił wreszcie.

- Wiesz, że to będzie przetrzymywanie? Chyba, że udasz policjanta, który musiał mnie zatrzymać na dogłębne przesłuchanie, wtedy się zgodzę - głupawo sie uśmiechnął, a następnie powoli skinął głową.
- To najwyżej jutro pójdziemy chociażby do kuchni, dobra? - zapytał.

- Nawet kupiłbym sobie mundur policjanta w sex shopie. Widziałem kiedyś, że takie sprzedają. Do tego kajdanki i pałka policyjna i będzie komplet. Bo knebel już mam. - Poklepał go po głowie. - I spoko, to przejdziemy się tam jutro zaraz po wstaniu - zgodził się z uśmiechem.

- Mundur policjanta mówisz? - przyjrzał mu się z uwagą, bo perspektywa czegoś takiego była naprawdę zachęcająca. Uśmiechnął się do niego uroczo.
- Mogę się zgodzić! - stwierdził niemal do razu, oczywiście wyrażając swoje zdanie na temat munduru, w którym Aomine zapewne wyglądałby nieziemsko~

Parsknął śmiechem na jego komentarz, rozbawiony. Wyciągnął dłoń i poczochrał mu włosy.
- Dobrze, ale potem nie narzekaj, gdy cię znokautuję pałką. Ale to już raczej nie policyjną. - Puścił mu oczko. W sumie był ciekaw, jakby Kise zareagował, gdyby się w tym mundurze pokazał.

- Nie będę narzekał! Chociaż ta policyjna też mogłaby być ciekawa... Wszystko może być dildo, wystarczy trochę odwagi~! - odparł, starając się utrzymać poważną minę... ale już po chwili sam się zaśmiał, nie potrafiąc wytrzymać.

On również od razu wybuchnął śmiechem i dlugo nie potrafił sie opanować. W końcu jednak mu się to jakimś cudem udało.
- Nawet ogórek, co? Albo butelka? Jeśli chcesz, to poeksperymentujemy, nie ma problemu! Najmniejszego! - Oczywiście nie mówił serio, ale pośmiać sie można, co nie?

Przetarł delikatnie zaczerwienione od śmiechu policzki, a następnie szybko pokręcił głową.
- Aominecchi, mówisz serio?! Ogórek, butelka?! Może ja chcę od razu... bakłażana? O, albo cukinię... Mi już taki zwykły ogórek nie wystarczy - stwierdził, cudem wstrzymując kolejną salwę śmiechu. Był po prostu głupi. Chyba.

- Skoro chcesz, może tak być. Zapamiętam twoje życzenie na przyszłość, nie martw się! - Starał się zabrzmieć poważnie, ale chyba niekoniecznie mu to wyszło. Nie przejął się tym jednak w ogóle. Nie było czym.

- No ja mam nadzieję. Twoim zadaniem jest spełnianie moich życzeń - wytknął mu delikatnie język, a następnie przeturlał się po łóżku.
- Rany, jakis zmęczony jestem~

- Czyli jak ci wcisnę bakłażana w odbyt, to będziesz zadowolony? I nie będziesz mnie przeklinał po wsze czasy? - zapytał, jakby chcąc się upewnić.
- Szczerze to ja też... jakoś tak nie wiem czemu - wymamrotał po chwili.

- Nie, chociaż wątpię, aby się zmieścił, tak swoją drogą - odparł z rozbawieniem, a następnie skinął głową, doskonale go rozumiejąc.
- Taki dzień, ot co~