Pokój numer 145; Daiki Aomine

- Dzięki - odparł, rozbierając się do bokserek, bo te jakimś cudem były w miarę suche. Zaczął się wycierać. Kiedy mniej więcej się ogarnął, ułożył jeszcze mokre włosy, które od deszczu delikatnie się wywijały. Nie lubił tego.

Nic już nie powiedział, tylko posłał mu lekki uśmiech. Potem porozkładał mokre rzeczy na grzejniku i krześle, żeby sobie jakimś cudem przeschły przez noc. Potem usiadł na łóżku i się przeciągnął.
- Cóż... chyba zapomnieliśmy o zwierzakach - zauważył po chwili odkrywczo. - Pewnie pałętają się po korytarzu.

- Pewnie tak. To znaczy mój kot najprawdopodobniej śpi gdzieś w kuchni, bo uwielbia tam spędzać czas, a twój pies... Nie wiem, chcesz pójść go poszukać? - zapytał rozumiejąc, że pewnie chłopak martwi się o zwierzaka. Usiadł na łóżku.

- Na pewno jest na terenie akademika i znając życie łazi z twoim kotem, także nie mam o co się martwić. - Uśmiechnął się lekko. Wstał i uchylił lekko drzwi. - To po to, aby w razie czego zwierzaki sobie weszły - wyjaśnił na widok miny Kise, po czym znowu usiadł, od razu przyciągając do siebie chłopaka i cmokając go w policzek.
- No, to co teraz? oglądamy coś? - zapytał po chwili, niemal się do niego łasząc.

- W sumie to dobry pomysł - odparł i złapał koc, aby się nim owinąć, bo tak bez ciuchów to jednak trochę zimno było. Skinął powoli głową.
- Czemu nie. A proponujesz coś konkretnego? - zapytał jeszcze.

- A sam nie wiem. Może komedia albo horror? - zapytał, zerkając na niego, po czym sięgnął po laptop. Już się do niego nie łasił, bo uznał, że Kise nie ma na to ochoty. Dlatego też po prostu włączył laptopa i po chwili zabrał się za wyszukiwanie pierwszego lepszego filmu.

- Horror. Będzie pretekst do przytulania się - odparł pogodnie, a następnie sam oparł głowę na jego ramieniu, mrużąc delikatnie oczy. 
- Ale jak padnę na zawał, twoja wina~

Parsknął śmiechem, słysząc jego słowa. Zerknął na niego z rozbawieniem, teraz zwracając uwagę na same horrory.
- Cóż, sam chciałeś, wiec nie odpowiadam za urazy na psychice i zdrowiu - odpowiedział tonem profesjonalisty.

- Phh, ale to ty wybierasz horror~! - naburmuszył się niemal od razu, a następnie oplótł rękami jego ramię, w ten sposób się do niego przytulając.
- Dobra, włączaj.

- Ale ty chciałeś oglądać - upierał się przy swoim. W końcu włączył jeden z horrorów o duchach i położył laptopa tak, aby obaj dobrze widzieli. Objął tez Kise ramieniem, żeby daę mu swe wsparcie, jeśli można to tak nazwać.

- Ale ty włączyłeś! Poza tym, mogłeś się nie zgodzić - naburmuszył się, a następnie mocno w niego wtulił, oglądając film. Ten jednak dobrze się jeszcze nie zaczął, a Kise już czuł, ze się boi. Typowo, po prostu cały on.

- Sam powiedziałeś, że to pretekst do przytulania. Jak mógłbym się NIE zgodzić? - zapytał z lekkim rozbawieniem, zerkając na niego kątem oka. Potem zaś skupił wzrok na ekranie, jak zwykle na samym starcie nie widząc w filmie niczego strasznego. Początki horrorów zwykle są nudne. Rozkręcają się później... często też bywa, że dopiero pod koniec. Miał nadzieję, że akurat w tym przypadku będzie inaczej.

- To mogłeś powiedzieć, że oglądniemy romans żeby mieć pretekst do całowania, albo porno jako pretekst do ruchania się - burknął, ale uparcie oglądał film. Starał się być dzielny, ale kiedy mignęła pierwsza straszna scena, wręcz podskoczył uderzając się głową o ścianę za nimi. Syknął cicho.

- Hej, uważaj. - Wciągnął go sobie na kolana, po czym poczochrał chłopakowi ostrożnie włosy. - W sumie na to nie wpadłem, następnym razem puszczę porno - zadecydował, ale dało się wyczuć w jego głosie rozbawienie. Patrzył cały czas na film, ale nie mógł się na nim skupić, gdy miał Kise na kolanach.

Uśmiechnął sie rozbawiony i wtulił się w chłopaka. Sam nie mógł się za bardzo skupić na filmie, w końcu Aomine był w samych bokserkach. A że Kise bardzo tęsknił za widokiem jego nagiej, umięśnionej klatki piersiowej, od czasu do czasu musiał się w nią po prostu wgapiać, albo sobie macnąć.

Udawał, że nie widzi, że Kise się na niego gapi albo maca. Chciał się z nim w ten sposób trochę podrażnić, po prostu siedząc i go obejmując. Nie odwracał wzroku od ekranu.

Kise był nawet zadowolony z tego, ze Aomine nie zwracał uwagi na to, co robił; przynajmniej mu nie przeszkadzał w próbach nacieszenia się jego ciałem, a to już coś!
- Zaraz padnę na zawał - mruknął po kolejnej strasznej scenie, którą udało się mu zarejestrować.

- Przecież to nic strasznego - odpowiedział, dopiero teraz na niego patrząc. Dziabnął go lekko w policzek, po czym posłał uśmieszek. W tym momencie do pokoju przebił się Gucio, a za nim kot Kise. I to całkiem znienacka, dlatego nawet Aomine lekko drgnął. Ci to mają wejście.

Zaskoczony aż podskoczył, kiedy coś wlazło im do pokoju. Kiedy zobaczył zwierzaki odetchnął z ulgą. Prawie padł przez nie na zawał!
- Głupie sierściuchy - wymamrotał, biorąc sobie kota na kolana.

- Cóż... wybrały nieodpowiedni moment - uznał i odetchnął z ulgą, głaszcząc psiaka, który wskoczył na łóżko, radośnie merdając ogonem. Na szczęście Kise raczej nie zauważył, że on też lekko zdygał.

- Na to wygląda - wymamrotał. W sumie to stracił zainteresowanie filmem głównie dlatego, że się go po prostu bał. No cały Kise, nic dodać, nic ująć.

- Hmm? Czyżbyś już nie chciał oglądać? - zapytał, gdy zauważył, że chłopak już w ogóle nie zwraca uwagi na ekran.

- Po prostu trochę się boję - wymamrotał cicho, a następnie przetarł delikatnie swoje oczy. 
- Ale mogę oglądać! - dodał jeszcze szybko, bo przecież mieli to właśnie robić, jakby nie patrzeć.

- przecież nie masz czego się bać, gdy jesteśmy we dwóch... i do tego nasze zwierzaki to idealni obrońcy! - Zaśmiał się cicho, przytulając go do siebie. - Zawsze film może posłużyć po prostu jako tło dla naszej rozmowy - dodał z rozbawieniem.

- Może i masz rację - przyznał po chwili, a następnie szeroko się uśmiechnął. Przytulił się do chłopaka i delikatnie zmrużył swoje oczy.
- A co do zwierzaków, jaasne. Mój kot jest tchórzem.