Pokój nr.1

- Tak. - Odpowiedział krótko, wpatrując się w bruneta. - Spędziłeś tak całą noc? - Zapytał, zmartwiony. Bał się, że to jego wina.
- Dzięki. - Odkręcił korek butelki, którą podał mu chłopak i od razu zrobił kilka łyków.

- To dobrze. - uśmiechnął się lekko, a na jego pytanie tylko skinął głową. Nie będzie kłamał, ale szatyn nie miał co się martwić, bo przecież nie był temu winny. Potem usiadł na swoim łóżku i cicho westchnął. Zerknął na psa, który wskoczył na łóżko Yuu i uśmiechnął się trochę bardziej.

Również się uśmiechnął, odkładając butelkę na stolik. Pogłaskał psiaka, kiedy ten wskoczył do niego na łóżko.
- Nie jesteśmy w Akademiku. - Wytknął mu język, ale nie miał serca go zganiać. Przytulił się do czworonoga.

Reo tylko oparł się plecami o ścianę, siedząc na łóżku i zamyślił się.
- Przepraszam. - odparł do chłopaka już bez uśmiechu. Teraz mógł wyglądać na naprawdę przygnębionego i tak było. Obwiniał się, że Yuu przez jego głupotę płakał.

Odwrócił wzrok od Leo, kiedy chłopak przemówił. Nie wiedział na początku co z robić. Za co go przepraszał? Przecież nic nie zrobił. Westchnął, wstając z łóżka i podchodząc do łóżka Reo. Usiadł na przeciwko chłopaka i chwilę przeszywał go swoimi zielonymi tęczówkami. Miał teraz poważną minę.
- Nic nie zrobiłeś. Zasługiwałeś, aby to wiedzieć. To ja powinienem przepraszać, bo odkąd tu jesteśmy to psuję wszystko. - Skończył swój krótki monolog i złapał dłońmi bruneta. Przyciągnął go do siebie tak, aby mógł go objąć.
- Nie obwiniaj się za nic. - Szepnął chłopakowi do ucha.

Kiedy Yuu usiadł przed nim, skierował na niego wzrok. Nie potrafił się pogodzić z tym, że wyciągnął na wierzch to, o czym chłopak nie chciał mówić. Nie powinien był pytać i dobrze to wiedział.
- Nie powinienem był pytać, przecież to nie moja sprawa. Niczego nie psujesz, nie mów tak. - odparł i spojrzał na niego zaskoczony gdy Yuu go tak przyciągnął. Jednak objął go i lekko się uśmiechnął. Na jego kolejne słowa tylko przytaknął głową, ale miał zamiar wciąż się o to obwiniać.

- Ale ja się cieszę, że się zapytałeś. - Uśmiechnął się szeroko, dalej obejmując chłopaka. Dłonią zaczął przeczesywać jego kosmyki włosów. - Dużo dla mnie robisz. Doceniam to.

- Yuu... - spojrzał na niego, trochę się od niego odsuwając. Teraz brunet nawet nie miał pojęcia co powinien powiedzieć. Dużo dla niego robił? Ach tak, to wszystko było związane z tą jego matczyną naturą.
- To nic takiego. - odparł w końcu.

Cierpliwie wpatrywał się w Reo, gdy ten się odsunął. Cały czas się do niego szeroko uśmiechał, ukazując rząd równych zębów. Na swój sposób mogło to wyglądać nawet uroczo w jego wykonaniu. Oczywiście Yuu nigdy tak nie powie, a co dopiero pomyśli. Zakompleksione to trochę.
- Może dla Ciebie to nic takiego, ale nie dla mnie. - Odpowiedział i tym razem to on poczochrał chłopaka.

Spoglądał na niego uważnie przez dłuższą chwilę i gdy tylko poczuł jego dłoń na swoich włosach, przymknął odruchowo jedno oko. Uśmiechnął się nieznacznie i potem sam zaczął czochrać chłopaka.
- Wiedz, że za każdym razem jak mnie będziesz czochrał to Ci się odwdzięczę. - zaśmiał się i zabrał dłoń z jego włosów.

Zaśmiał się cicho, będąc czochranym przez Reo. Lubił to, naprawdę to lubił. Wyszczerzył się jeszcze szerzej.
- Chyba pomyślę nad częstszym tyrtoleniem Cię. - Zachichotał.

- Nie radzę. - zaśmiał się i tyknął go palcem w policzek. Potem tylko mocno go objął i zamyślił się na chwilę. Chyba powinien mu podziękować.

- Gdzie z tym palcem grzebalcem? - Zarechotał. Wytrzeszczył szeroko oczy, kiedy chłopak tak po prostu go objął. Po chwili uśmiechnął się pod nosem.

- Jakiś problem? - zażartował, śmiejąc się cicho. Oczywiście zerknął na niego gdy był zdziwiony i uśmiechnął się lekko.
- Dzięki, Yuu. - wyszeptał i ucałował go w czubek głowy.

- Nie, nie! Skądże. - Dalej się uśmiechał. Mógłby tak zaczynać dzień każdego dnia. Słysząc podziękowanie chłopaka, chciał od razu odpowiedzieć ale nigdy w życiu by się nie spodziewał tego co nastąpiło dalej.
- N-N-N-N-Nie-e m-masz za c-co.. - Wydukał z siebie, rumieniąc się.

- No ja myślę. - zaśmiał się, spoglądając na niego z uśmiechem. Yuu doskonale wiedział jak poprawić mu humor, więc po tym smutku Reo nie było ani śladu. Kiedy tylko dostrzegł jego rumieńce i usłyszał to jąkanie się szatyna, uśmiechnął się bardziej i przesunął wierzchem dłoni po jednym z jego zarumienionych policzków.
- Uroczy. - szepnął mu do ucha, chcąc sprawdzić jego reakcje.

Po całym ciele przeszły go dreszcze. Nie wiedział za bardzo co się dzieje. Był skrępowany całą ta sytuacją. Co powinien zrobić? A może chłopak tylko się droczy? A może nie? Miał mętlik w głowie.
- R-R-R-Re-Reo. - Ponownie zaczął się jąkać.

Reo spodziewał się w pewnym sensie takiej reakcji szatyna, ale w takich sprawach nigdy nie żartował. Położył dłoń na jego włosach i uśmiechnął się do niego.
- Słucham? - spytał spokojnie.

- C-C-Co ty? - Zaczynało go powoli denerwować to, że nie może się wysłowić. Na ratunek po raz kolejny przyszła dłoń chłopaka. Niestety w obecnej sytuacji nie było to dość wystarczalne. Yuu już tak miał. Takie rzeczy zawsze go zawstydzały. Zaczął niespokojnie poruszać stopami. Swoją drogą trochę zdrętwiał od tego siedzenia na kolanach, ale tym razem miał inny problem. Miał nadzieję, że brunet nie usłyszy jego serca, które biło jak szalone. Wydawało mu się, ze ten dźwięk roznosi się po całym pokoju.

- Yuu, spokojnie. - odpowiedział i po chwili puścił go. Nie miał pojęcia co powinien zrobić aby go uspokoić. Widział, że szatyn zachowywał się całkiem inaczej, tak jakby Reo go zawstydził. Być może było to jego celem, ale jak już to miał ku temu powody. Przyjrzał mu się, a kiedy widział, że chłopak dalej nie może się uspokoić, tylko go objął i mocno w siebie wtulił.
- No już. Uspokój się. - wyszeptał spokojnie i przeczesał jego włosy palcami.

Wtulił się mocno w chłopaka, chowając twarz w jego klatce piersiowej. Już nie tylko jego policzki były zarumienione. Okazuje się, że uszy też potrafią być zaczerwienione.
- Głupek.. - Mruknął. - Ty tak serio z tym..? - Zapytał po cichu. Tak jakby nie chciał, aby chłopak to usłyszał. Chyba bał się jednej z możliwych odpowiedzi.

Kiedy tylko szatyn się mocniej w niego wtulił, tylko mocniej go objął, tak, jakby nie chciał aby się odsunął. Uśmiechnął się delikatnie, spoglądając na niego, a jako, że Yuu miał twarz schowaną w jego klatce piersiowej, to nie usłyszał tego pytania, ale jedynie co mógł to się domyślić o co chodzi.
- Spójrz na mnie. - odparł, luzując trochę ten uścisk.

Chyba nie miał wyjścia. Powoli uniósł głowę do góry, aby spojrzeć na Reo. Dalej był burakiem na twarzy. Mimo, iż bardzo chciał się schować, wyczekiwał tego co chłopak ma mu do powiedzenia.

Jednak czy Reo chciał mu cokolwiek powiedzieć? Uśmiechnął się delikatnie i palcami ujął go lekko za podbródek, następnie tylko nachylając się nad nim i składając na jego ustach delikatny pocałunek.

Zamrugał powiekami, całkowicie zszokowany. Nie żartował? Przecież tak krótko się znają, a mimo to.. Czy to będzie słuszne? Chyba tak. Nie rozmyślając dłużej, odwzajemnił pocałunek. Ręce zarzucił za szyję chłopaka, przybliżając się do niego w ten sposób.